Jawel, je leest dit goed: Juana Molina, de Argentijnse nimf, die je doorgaans associeert met mysterieuze, experimentele pop, gaat de punktoer op. Dat kwam zo: ze moest in 2018 op het Roskilde-festival spelen, maar toen ze in Denemarken aankwam met haar band, bleek dat al het materiaal op een ander vliegtuig was terechtgekomen. Probleempje dus, want het enige instrument dat wel mee was, was de gitaar van Juana. De band besliste toch te spelen en die gitaar werd gebruikt, samen met een keyboard en een drumstel die nog op het podium stonden.

Die set werd nogal wild: de songs van Juana kregen een terplekke geïmproviseerde versie mee en de fans gingen compleet uit de bol bij zo’n verrassend optreden. Vanaf die dag speelden Juana en haar muzikanten steevast een punkversie van “Paraguaya” en dat is één van de vier songs, die nu op deze fijn getitelde EP staan. De overige drie heten “The Punkish Rat”, “Un Dia Punk” en “Vagos Punk”, wat duidelijk maakt dat er heel erg over nagedacht is: dit zijn nummers uit “gewone” Molina-platen, die een punkjasje aangemeten krijgen. La Rata” komt uit “Wed” 21 van 2013, “Un Dia” was de titelsong van haar plaat uit 2008 en “Vagos Lagos” was de bonustrack bij de Japanse versie van “Halo”, de plaat waarvan “Paraguaya” de opener was.

Is dit nu ook goed? Och, het is speels, het is vrolijk en de band heeft zich wellicht goed geamuseerd met het herwerken van de songs, maar ik hoor niet meteen een wereldschokkende nieuwe versie en, hoewel de songs an sich overeind blijven onder de nieuwe behandeling, zijn ze toch niet van aard om mij van het echte werk weg te houden. Maar: er is zeker niks verkeerd aan dit tussendoortje: het laat hooguit een andere kant van deze veelzijdige dame horen. Voor de echte fans, zullen we maar zeggen!

(Dani Heyvaert)